Kalwaria

Kalwaria powstała w zamyśle ks. Stanisława Drajczyka, orionisty, proboszcza parafii Zielenice, jako wotum wdzięczności za opiekę Matki Bożej, w 20. rocznicę koronacji Jej cudownego wizerunku oraz w 45. rocznicę święceń ks. Stanisława. Prace rozpoczęły się w 2001 roku. Najpierw została zainstalowana tablica wprowadzająca na drogę krzyżową z napisem: 'Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna’.

Pierwsza stacja została zamontowana 26.05.2001 roku, a potem systematycznie, z niesamowitą częstotliwością, pojawiały się kolejne stacje. Jako ostatnia, 04.03.2003 roku, została postawiona XIII stacja. Było to możliwe dzięki wielkiej hojności Parafian i Pielgrzymów, ku radości i zaskoczeniu proboszcza (w zamyśle droga krzyżowa miała powstawać ok. siedmiu lat).

Droga krzyżowa została erygowana dekretem Bpa Kazimierza Ryczana, Biskupa Kieleckiego, dn. 10 lutego 2003 roku, a poświęcona przez Bpa Mariana Florczyka, dn. 6 lipca 2003 roku.

Dzisiaj Kalwaria Zielenicka to szczególne miejsce w naszym Sanktuarium, które ciszą i prostotą pozwala pobożnie wejść w mękę naszego Pana Jezusa Chrystusa i wraz z Maryją dzielić ból i smutek Jego Boskiego Serca.

Droga krzyżowa
(na podstawie „Słowa pouczenia” Alicji Lenczewskiej)

I. Ucz się ode Mnie przyjmowania niesprawiedliwości ludzkiej dla sprawiedliwości Bożej.

II. Ucz się przyjmowania krzyża codziennego dla chwały niebieskiej.

III. Ucz się miłosierdzia dla upadających, bo ty także upadasz stale.

IV. Ucz się od Matki Mojej wierności i posłuszeństwa woli Ojca.

V. Ucz się przyjmowania pomocy od bliźnich twoich, bo w tym jest pomoc Moja dla ciebie.

VI. Ucz się wdzięczności za wyświadczone ci dobro, a także za to, co wydaje ci się złem.

VII. Ucz się i wyciągnij wnioski z upadków twoich, które dopuszczam.

VIII. Ucz się jak budować dobro słowem i świadectwem życia swojego.

IX. Ucz się samozaparcia i wysiłku w podążaniu za wolą Ojca.

X. Ucz się oddawania wszystkiego, co miłe twemu ciału, sercu i myślom dla chwały Bożej w tobie.

XI. Ucz się cierpienia za braci z wiarą, nadzieją i miłością.

XII. Ucz się oddania życia swego dla pozyskania wielu dla życia wiecznego.

XIII. Oddaj się przez ręce Maryi Bogu twojemu.

XIV. Niech umrze w tobie wszystko, co należy do świata.